خدمات نرم افزار، سخت افزار و آموزش

دوربین های مداربسته تحت شبکه

دوربین های مداربسته تحت شبکه یا دوربین IP ، در ویژگی ها و از لحاظ ظاهری و کارکرد بسیار شبیه دوربین های دیگر می باشند با این تفاوت که کابل های خروجی آن ها دارای ورودی سوکت RJ45 است.

اجزای اصلی پروژه دوربین مداربسته شبکه

1-      دوربین تحت شبکه

2-      دستگاه NVR

3-      سوییچ شبکه

4-      کابل های شبکه

دستگاه NVR

دستگاه NVR در پروژه های دوربین مداربسته تحت شبکه وظیفه دریافت اطلاعات بدون واسطه از دوربین ها و یا با واسطه از سوییچ در نهایت تحلیل، نمایش و ظبط آن ها را دارد. از ویژگی های اصلی دستگاه NVR تعداد پورت های آن است. تعداد پورت های متعارف NVR ها عبارت از 4، 8 ، 16، 32 و 64 می باشد. ویژگی مهم دیگر یک دستگاه NVR که باید به آن توجه داشت حداکثر ظرفیت پهنای باند آن است. سایر ویژگی های NVR ها تقریبا مشابه ویژگی های XVR ها است که گاها امکانات اضافه تری را شامل می شود. برخی از مدل های دستگاه  NVR قابلیت ارسال توان الکتریکی جهت تغذیه دوربین ها را از طریق کابل شبکه دارند که به آن ها NVR های POE گفته می شود. حداکثر برد مناسب توان الکتریکی در این حالت در حدود 40 متر می باشد. اگر در پروژه نیاز به برق رسانی در متراژ های بالاتر باشد این حالت تغذیه دوربین ها مناسب نبوده و دوربین ها باید از طریق سوییچ های POE و یا آداپتور تغذیه شوند.

سوییچ شبکه

وظیفه سوییچ در یک پروژه تحت شبکه، نظم بخشیدن به ساختار شبکه، و تقویت سیگنال های موجود در شبکه است. سوییچ ها نیز مانند NVR ها دارای تعداد پورت های متفاوت هستند. تعداد پورت های متعارف سوییچ های شبکه عبارت است از 4 ،5، 8، 16، 24 و 48 پورت است. در بحث کابل کشی شبکه ( بسته به ویژگی کابل مورد استفاده) عموما حداکثر مسیر قابل انتقال توسط کابل 90 متر است. در پروژه هایی که فاصله بین دستگاه و دوربین زیاد باشد لازم است در فاصله هر 80 متر از هم یک سوییچ جهت تقویت سیگنال در مسیر کابل شبکه قرار داده شود تا سیگنال اطلاعات به صورت مکرر در هر سوییچ تقویت و بازیابی گردد.

هر یک از پورت های سوییچ بسته به نوع ساختار دارای محدودیت حداکثر حجم اطلاعات قایل انتقال در واحد زمان است. برخی پورت ها حداکثر 10Mbps ، برخی 10Mbps و برخی دیگر 1Gbps اطلاعات دارند.

در سوییچ های ساخته شده کنونی، پورت ها عموما 10/100 و یا 10/100/1000 هستند. یک پورت 10/100  دو حالت کاری و یک پورت 10/100/1000 سه حالت کاری دارد. برای درک بیشتر این نوع پورت ها لازم به ذکر است زمانی که سرعت اطلاعات وارد شونده به یک پورت 10/100/1000 در بازه 0 تا 10 مگابیت بر ثانیه باشد این پورت در حالت کاری 10Mbps قرار خواهد گرفت.

در انتخاب سوییچ باید دقت شود چرا که اگر در مسیری از شبکه سوییچ نتواند پاسخگوی سرعت اطلاعات وارده به آن باشد، موجب به وجود آمدن تاخییر در ارسال تصاویر و اختلال در شبکه خواهد شد.

برخی از سوییچ ها نیز همانند NVR های POE قابلیت تغذیه برق مورد نیاز دوربین ها را از طریق کابل شبکه را دارند که به آن ها سوییچ های POE گفته می شود.  حداکثر برد مناسب توان الکتریکی در این حالت در حدود 70 متر می باشد. اگر در پروژه های نیاز به برق رسانی در متراژ های بالاتر باشد، لازم است دوربین ها صرفا توسط آداپتورهای جداگانه تغذیه شوند.

لازم به ذکر است سوییچ ها با توجه به قابلیت مدیریت اطلاعات بر روی پورت های خود و یا عدم آن به ترتیب به سوییچ های مدیریتی و غیر مدیریتی تقسیم می شوند. سوییچ های مدیریتی نسبت به سوییچ های غیر مدیریتی دارای قیمت به مراتب بالاتری هستند.

کابل شبکه

معمولا در پروژه های تحت شبکه از یکی از کابل های cat5، cat5e، و یا cat6 استفاده می شود. هر یکی از کابل های ذکر شده دارای ویژگی های مختص به خود در زمینه حداکثر سرعت و حداکثر فرکانس اطلاعات قابل انتقال می باشد. کابل های شبکه زوج سیم های بهم پیچیده شده هستند که جهت انتقال اطلاعات در شبکه استفاده می شوند. علت بهم پیچیده شدن دو به دوی زوج سیم ها خنثی سازی نویز وارد شده به کابل توسط عوامل محیطی است.