خدمات نرم افزار، سخت افزار و آموزش

مجازی سازی روی سیستم عامل

   کسانی که از چند سیستم عامل استفاده می کنند، یا راه اندازی یک شبکه داخل یک سیستم معمولی، از این روش مجازی سازی استفاده می شود. سیستم های مهمان، یعنی آنهایی که قرار است بر روی سیستم عامل اصلی نصب گردند، در این سناریو به طور کامل مجازی می شوند و هیچ گونه دانشی از وضعیت مجازی شدنشان ندارند. باید در نحوه تخصیص منابع به سیستم عامل های نصب شونده دقت زیادی به عمل آورد تا دچار کندی سرعت پردازنده و حافظه نگردند.

   شکل بالا بیانگر مجازی سازی سرویس دهنده بر روی سیستم عامل است و به خوبی نشان می دهد که ابتدا سیستم عامل نصب می گردد و سپس به کمک نصب نرم افزاری که نقش لایه مجازی را ایفا می کند، مجازی سازی صورت می پذیرد، یعنی در این نرم افزار اجازه تغییرات و تنظیمات بر روی سخت افزار ها وجود داشته و بدین وسیله می توان مقداری پردازنده، دیسکت سخت، حافظه، و هر آنچه برای نصب سیستم عامل نیاز است، را از میزبان جدا کرده و به میهمان نسبت داد. آنگاه مانند سیستم های معمولی، شروع به نصب سیستم عامل نمود. پیشنهاد می شود، سیستمی که قرار است از مجازی سازی روی سیستم عامل استفاده کند، 2 گیگابایت حافظه برای خودش داشته باشد.

    بزرگ ترین مزیت این نوع از مجازی سازی این است که، می توان چند سیستم عامل مختلف از شرکت های گوناگون را همزمان بر روی یک سیستم عامل داشت، تا برای اجرا یا تست کردن برخی نرم افزار ها، که روی سیستم عامل های خاصی نصب می شوند، کاربران نیازمند تعویض سیستم عامل نباشد. به عنوان مثال نصب کردن همزمان سیستم عامل های لینوکس، مکینتاش و ویندوز روی یک سیستم. لازم به ذکر است شرکت هایی که این نرم افزار ها را تولید می کنند، معمولا نسخه های متفاوتی برای انواع سیستم عامل ها تولید می نمایند.  همچنین از این روش برای مدل کردن یک کارگاه شبکه با چند سیستم و یک سرویس دهنده نیز استفاده می شود.

   نقطه ضعف اصلی این است که به دستگاه های ورودی و خروجی در این تکنولوژی فشار زیادی وارد می شود. با این وجود مجموعه عملیات غیر دیسکی نزدیک به حالت طبیعی است و عدم تخصیص منابع صحیح در این روش باعث پایین آوردن کارایی هر دو سیستم عامل میزبان و میهمان می گردد که به بررسی برخی نرم افزار های مهم در این زمینه می پردازیم :

 مجازی سازی با استفاده از نرم افزار VMware Workstation:

   این محصول یکی از ده ها محص.ل شرکت VMware است، امکان تغییرات اساسی ساختار نرم افزاری و تست آن ها را برای توسعه دهندگان نرم افزار ها و مدیران سیستم و همچنین ایجاد محیط های مجازی کوچک و بزرگ را فراهم می نماید.

   نرم افزار VMware Workstation در حالت کلی برای نشان دادن تکنیک ها و تکنولوژی های مجازی سازی مورد استفاده قرار می گیرد. سرویس دهنده VMware از ماشین 64 بیتی به عنوان میزبان و مهمان پشتیبانی می کند. این نرم افزار که در نسخه های گوناگون برای سیستم عامل های مختلف تولید شده، پس از نصب، مشخصات سخت افزار های سیستم مانند تعداد هسته پردازنده، میزان حافظه و دیسک سخت را محاسبه کرده، و به کاربر این امکان را می دهد که برای سیستم عامل های خود، آن ها را تخصیص دهد. در این حالت باید به این نکته توجه داشت که همه منابع سخت افزاری موجود را نمی توان به سیستم عامل ها تخصیص داد، چون خود سیستم عامل میزبان برای اجرای نرم افزار به پردازنده و حافظه نیاز دارد.

 مجازی سازی با SunXvm یا VirtualBox :

VB که ابتدا محصول یک شرکت آلمانی و سپس به دلیل خریداری آن توسط شرکت سان اکنون با این نام روانه بازار می شود، در حال حاضر به نام Sun xVM VirtualBox معروف است و یکی از بسته های مجازی سازی محبوب به حساب می آید. امروزه این نرم افزار توسط شرکت اوراکل ( oracle ) توسعه می یابد. این نرم افزار هم مانند VMware Workstation یک نرم افزار آزاد و مستقل از بستر، اما به صورت متن باز است. با تنظیم حافظه و اتصال دستگاه راه دور، این روش می تواند تبدیل به بهترین بسته مجازی سازی شود. VB مناسب ترین انتخاب برای شبکه های کوچک و خصوصی است. این نرم افزار می تواند سخت افزار هایی بر پایه 32 بیتی را نمونه سازی کند و تعدادی سیستم عامل های مختلف مهمان را اجرا کند. مانند ویندوز XP و ویستا، لینوکس و مکینتاش. سیستم عامل های اصلی که VB از آن پشتیبانی میکند، سولاریس و لینوکس می باشد. این نرم افزار از هر دو تکنولوژی سخت افزار intel و AMD برای مجازی سازی پشتیبانی می کند.